Latince adı lactarius olan çam mantarı kanlıca mantarı olarak da bilinen yenilebilir mantar türlerinden biridir. Yenilebilir olan başlıca lactarius türleri arasında lactarius deliciosus ve lactarius salmonicolor yer alır.
Mantarlar bitkilerdeki gibi klorofil içermeyen canlılardır. Besinlerini üretemedikleri için besin ihtiyacını karşılayabilecek başka canlılara ya da atıklara ihtiyaç duyar. Makro mantarlardan biri olan çam mantarı bazı bitkilerin kökleriyle ortak yaşam özelliğine sahiptir. Bu sistem mikoriza olarak adlandırılır. Yaşamı çam köklerine mikoriza gösterdiğinden henüz kültürle üretimi yapılamamaktadır. Yapılan fidan çalışmalarının büyük bölümü doğal ortamında, ormanlardaki mantar popülasyonunu artırmaya yöneliktir.
Lactarius deliciosus: Şapkası yayvan ve çukur bir huniyi andırır. Rengi kızılımsı turuncudur. Yaşlandıkça gövdesinde yeşilimsi lekeler oluşur. Şapka altındaki lamelleri sıkı ve çatallıdır. Sapı dolgun ve silindir şeklindedir. Aromatik bir kokuya, hafif bir tada sahiptir. Ağustos ve Kasım ayları arasında yaygın olarak çam ağaçlarının altında yetişir. Karadeniz bölgesinde yaygındır.
Lactarius salmonicolor: Şapkasının ortası hafif çukur, kenarları kıvrıktır. Turuncudan sarıya değişen rengi, halkalar halinde ve belirgindir. Lactarius deliciosus türündeki gibi yeşil lekeler görülmez. Dokunulduğunda turuncu bir sıvı çıkarır. Meyve kokuludur. Yaygın olarak ilkbahar ve sonbaharda yağmurlardan hemen sonra çıkar. Çam ormanlarının açıklık kısımlarında, çam ağaçlarının altında, çayırlarda ve yapraklı ağaç ormanlarında görülür. Genç mantarlar kırıldığında turuncu renkli, acı bir sıvı çıkartır. Acı tada sahip bir mantar olduğundan genellikle kısa bir süre kaynatıldıktan sonra yemeklerde kullanılır.
0 Comments