Bodur ve küçük bir ağaç türü olan gilaburu Türkiye’de çoğunlukla İç Anadolu bölgesinde yetişir. Bulundukları yörelerde farklı şekillerde adlandırılabilen bu ağaç şifa deposu olması ile adını duyurmuştur. Gilaburu, özellikle Kayseri ve Konya illerinde yayılım gösterir. Çevre illerde de yetiştiği görülür. Ağacın geçmişi ise Orta Asya’ya dayanır.
Gelişim sürecinde çok fazla su isteyen gilaburu su ihtiyacının karşılandığı her nemli ve sulak bölgede verimli bir şekilde yetiştirilebilir. Türkiye’de de yılda ortalama 500 ton gilaburu üretimi yapılır.
İlkbaharın başlarında beyaz çiçek açan ağaç, baharın sonlarına doğru çiçeklerini yitirir ve bu çiçeklerin yerini küçük meyveler alır. İlk başlarda meyvelerin renkleri yeşildir. Haziran ayı itibari ile meyveler kızarmaya başlar. Ekim ayına kadar meyvelerin yapısı sert olan meyve Kasım ayı itibari ile yumuşamaya başlar.
Son yıllarda adını duyuran bu ağacın büyük bahçelerde yetiştiriciliği yapılmaz. Yetiştirme maliyeti düşük olan gilaburunun satış fiyatı ise yüksektir. Kârlı bir yatırım olması nedeniyle önümüzdeki yıllarda gilaburu yetiştiriciliğinin artması beklenir.
Gilaburu ağacının kırmızı renkli, üzümü andıran meyveleri vardır. Bu meyveler salkımlar halinde bulunur. Gilaburu yüksek oranlarda C vitamini içerir. Bir meyvede bir portakalın 10 katı kadar C vitamini bulunur. Ayrıca bol miktarda antioksidan madde içeren meyvenin acımsı bir tadı vardır. Su ile salamura yapılan meyve 1 ayda acılığını kaybeder.