Turunçgiller familyasına ait kışın yapraklarını dökmeyen greyfurt hoş kokulu bir meyvedir. Boyu 4-6 metreye kadar uzayabilir. İlkbaharda beyaz renkli salkım şeklinde çiçek açar, sonbaharda olgunlaşan meyveleri portakaldan daha iri ve basıktır. Ana yurdu Jamaika’dır. Tüm turunçgiller gibi sıcak iklimleri severler. Türkiye’de Ege ve Akdeniz Bölgesi’nde yetiştirilir.
En önemli isteği sıcaklıktır. -9 derecenin altına düşen sıcaklıklarda greyfurt ağacı donabilir. Ayrıca havanın nem oranından etkilenir. Düşük nem oranı olan havada ağaçların meyve verimi düşer.
Bol humuslu, süzek, kumlu, killi ve derin topraklarda yetişmeyi ister. Oksijen isteği fazla olduğundan ağır topraklarda yetiştirilmez. Toprak için en uygun olan pH değeri 5,5-6 olmalıdır.
Toprak, iklim ve ağacın gelişim durumuna göre yıllık 800-1200 mm suya ihtiyaç duyar. Sulama dönemi olan Nisan ayı ile Ekim ayı arasında kalan sürede kurak ve suyun yetersiz olduğu zamanlarda 600-700 mm su verilir. Sulama yetersiz olursa ağaç kökleri geniş alanlara yayılır, buda ağacın verimini düşürür, aşırı sulamada ise kökler havasız kalacağından çürür.
Greyfurt topraktan fazla besin aldığından gübreye gerek duymaz. Ancak yapılan toprak analizlerine göre magnezyum, demir, çinko mineraleri eksik olduğu takdirde verilebilir. 2-3 yılda bir iyi yanmış çiftlik gübresi meyvelerin verimi açısından önemlidir.
Meyvelerin hasadına Ekim – Kasım aylarında başlanır. Meyve toplama işlemi açık, güneşli ve ılık havalarda yapılır.