Genel olarak kuzey yarımküre ormanlarının neredeyse tamamını oluşturan karaağaç 18 farklı türüyle varlığını sürdürür. Suya dayanıklı olmasından dolayı, bazı deniz araçlarında ve mobilyaların yapımında karaağaçtan faydalanılır. Göze hitap eden dış görünümü nedeniyle süs bitkisi olarak da kullanılır.
Karaağaç bitkisinin en yaygın yetiştiği bölgeler arasında Avrupa, Kuzey Afrika, Asya, Türkiye’nin de sulak alanları ve ovaları yer alır. Genellikle bu karaağaç, ova karaağacı olarak bilinen bir türdür. Çap olarak 1-2 metre, boy olarak da 40 metreye kadar ulaşabilen ova karaağacı çok uzun yıllar yaşayabilmesiyle ünlüdür. Son derece sağlam oduna sahip olmasının nedeni de yaşlandıkça kalınlaşan ve gövdesini kaplayan kalın kabuğundan kaynaklıdır. Ağaç yaşlandıkça kabuğu da kalınlaşır ve ağacın odunu dış etkenler ve fiziksel darbelerden etkilenmez. Böylece ağaç kusursuz ve kaliteli bir oduna sahip olur.
Bir diğer tür olan dağ karaağacı da Kuzey ve Batı Avrupa, Batı Asya ve başta Karadeniz olmak üzere yetişmesine elverişli olan dağlık bölgelerde ve bu bölgelerdeki ormanların büyük bölümünde yer alır. Dağ ve ova karaağacı yanında bu iki türden daha hassas ve narin olan bir diğer tür de hercai karaağaç olarak bilinir. Bu tür, Türkiye’de çok yaygın olmamakla birlikte Avrupa ve Kuzey Asya’da yetişir.
Bu üç türden biraz daha farklı olan İngiliz karaağacı ise diğer türlerin aksine çoğunlukla tohumdan değil, sürüngenler aracılığı ile çoğalır. 20. yüzyılın başlarında Asya’dan dünya geneline yayıldığı varsayılan karaağaç hastalığı nedeniyle milyonlarca karaağaç yok olmuştur. Bu hastalığa mikroskobik bir mantarın yol açtığı düşünülür. Özellikle Trakya bölgesinde bulunan ormanlarda yaşayan karaağaç türleri bu hastalık yüzünden büyük zarar görmüştür.
0 Comments