Çoğu kişinin severek tükettiği karpuz, Türkiye’de tarımı çok yaygın olarak yapılan bir bitkidir. Bunun nedeni karpuzun ihtiyaç duyduğu iklim ve toprak özelliklerinin Türkiye’nin iklim yapısı ve toprak tipleri ile yüksek bir uyum sergilemesidir.
Karpuz sıcak ve ılık iklimlere ihtiyaç duyar. Karpuzun yetişeceği bölgede don olaylarının görülmemesi gerekir. Narin yapısı don olaylarında zarar görür ve bitki kurur. Özellikle tohum atma tekniği uygulanacaksa toprak sıcaklığının 12 derece üzerinde olması gerekir. Aynı şekilde yoğun rutubet tohum halinde ekimi yapılan karpuzun hastalanmasına sebep olabilir.
Karpuz tarımı için ideal toprak tipi suyu tutma kapasitesi yüksek, geçirimli toprak tipleridir. Bu tip topraklar genel olarak akarsu kenarlarında görülebilen milli topraklardır. Bu topraklar kumlu ve killi toprağı bünyesinde barındıran ve buna ek olarak organik madde açısından zengin olan topraklardır. Bunun yanında eğer yoğun kumlu veya killi toprakta karpuz yetiştirilecekse gübreleme önem kazanır.
Karpuzun toprağının hazırlanması ve gübreleme işlemi tarımında oldukça önemlidir. Sonbaharda ilk yağışları takiben toprak derin pulluklarla sürülmelidir. Bunu takiben organik gübreyle (hayvan gübresi) arazinin dekarına 3-4 ton olacak şekilde gübreleme yapılır. Gübre miktarı çok kumlu veya yoğun killi arazilerde arttırılmalıdır (4-6 ton\dekar). Gübrelemeden sonra tarladaki büyük toprak parçaları daha ufak tarım araçları ile sürülerek parçalanır. Bu sayede hem gübrenin toprağa karışması hem arazinin düzeltilmesi hem de arazide hava boşlukları oluşturularak azotun toprakta tutulması sağlanır. Bu birinci toprak hazırlığıdır ve şubat-mart aylarında ikinci toprak işleme dönemi gelmektedir. Bu dönemde yüzeysel bir sürme işlemi yapılarak toprak karpuz ekimine uygun hale getirilmiş olur.
Karpuzun gelişim aşamasında, fide oluşumundan sonraki birinci ve ikinci sulamaları takiben çapalanması gerekir. İdeal çapalama bitkinin çevresine gevşek bir toprak tabakası yığarak ve çevresindeki otları temizleyerek yapılır. Bu bitkiye azot sağlayacak, toprağını su tutmaya daha elverişli hale getirecek ve bitkiye verilecek su ile bitkinin daha fazla yararlanabilmesine olanak sağlayacaktır.
Fideler meyve oluşturacak olgunluğa geldiğinde sulama ve suni gübre ile gübreleme önem taşır. Ortalama kullanılan gübre miktarı 30 kg/dekardır. Ancak kullanılacak gübre miktarı ve türü konusunda toprak analiz sonuç verilerine göre uygulama yapılmalıdır. Sulama işlemi ise toprak türüne bağlı olarak değişir. Milli topraklarda 15 günde bir karıkların 90 cm çevresine ulaşan genişlikte sulama yapılır. Diğer toprak türlerinde sulama periyotları değişiklik gösterebilir. Bu tip sulama bitki 5-6 cm büyüklüğünde meyve oluşturduğu andan itibaren yapılmalıdır. Bu dönemden önce toprağı nemli tutacak az sulama yeterlidir.