Latince adı “Citrus reticulata” olan mandalina Citrus ailesine ait, ılıman iklimlerde yetiştirilen bir meyve türüdür. Ana vatanı Uzakdoğu’dur. Türkiye’de başta Akdeniz ve Ege ve Karadeniz bölgelerinde üretilir. Aromatik, tatlı ve vitamin değeri yüksek bir meyvedir.
Mandalina nasıl yetiştirilir?
Türkiye’de yetiştirilen çok sayıda kültür türü bulunur. Başlıca türleri Satsuma (Owari), Klemantine, Okitsu Wase, Clausellina, Marisol, Fremont, Nova, Robinson, Lee, Fairchild, Minneola, Fortune, Planellina, Nour, Yerli, Kinnow, Ankor (Enchor), Ortanik, Kara, Dancy, Gold Nugget, Pixie, Ponkan, Willowleaf, Daisy ve Changsha’dır.
İklim: Mandalina yetiştiriciliğinde iklim büyük önem taşır. Sıcaklığın -4 derecenin altına inmediği bölgelerde yetiştirilebilir. 45 derece ve üzerindeki sıcaklıklara dayanamaz. Mandalina gelişimi 12 derecede başlar. 25 ve 31 derece arasında en hızlı gelişime sahiptir. 37 dereceden itibaren gelişimi durur. Meyve için 21 derece en ideal sıcaklıktır. Sert rüzgarlardan etkilendiğinden rüzgar önlemlerinin alınması gerekir.
Toprak: Derin, süzek, humuslu, kumlu tınlı veya killi tınlı topraklarda iyi gelişir. Derine inen köklerinin oksijen ihtiyacı çok fazla olduğundan havadar toprakların seçilmesi gerekir. Ağır topraklarda yetiştirilmeye uygun değildir. Taban suyunun 1.5 metre, olduğu topraklar idealdir. Kirece karşı duyarlıdır. İdeal pH oranı 5.5- 6 arasındadır.
Üretim: Mandalinalar yaygın olarak fidandan yetiştirilir. Tohumdan üretme genellikle anaç ve ıslah çalışmaları için tercih edilir. Citrus aurantium önemli anaç türlerinden biridir.
Hasat: Hasat dönemi cinsine göre değişiklik gösterir. Erkenci türleri sonbaharlar birlikte olgunlaşır.