Tek çiçekli bitkiler familyasına ait bir tür olan pancar bitkisi Akdeniz, Avrupa ve Asya kıtasına uzanan geniş bir bölgede oldukça uzun zamandır yetiştirilir. Kültür olarak yetiştirilen birçok türü vardır. Bunlar şeker pancarı, kırmızı pancar, yem pancarı, pazı olarak sıralanabilir. Tüm türlerinin bazı farklı özellikleri olsa da genellikle benzer özellikler taşır. Türkiye’nin tüm bölgelerinde pancar yetiştirilebilir fakat kıyı bölgeler ekonomik değeri daha yüksek ürünlere ayrıldığı için genellikle iç bölgelerde pancar tarımı yoğun olarak yapılır.
Şeker pancarı Türkiye’de Doğu Karadeniz başta olmak üzere İç ve Doğu Anadolu bölgelerinde yoğun olarak yetiştirilen bir bitkidir. Kırmızı pancar üretimi ise Akdeniz bölgesinde yaygındır. Pancar ekim aylarında nemli ve su alan bir toprak istese de olgunlaşma süresince fazla suya ihtiyaç duymaz.
Pancar ekilen bölge mineraller bakımından zengin olmalıdır. Ayrıca taban suyu seviyesinin çok derinlerde olmaması pancarın yetişeceği bölge için önemlidir. Yüksek rakımlı alanlarda, ılıman ve serin iklimlere sahip olan bölgelerde pancardan alınacak verim oldukça yüksek olacaktır. Ayrıca pancarın yetiştiği bölge için kurak geçen yaz aylarında sulama yapmak da oldukça önemlidir. Pancar Türkiye’nin her bölgesinde yetişmesinin yanı sıra yüzyıllardır Mısır, Yunanistan, İsrail, Hollanda, İtalya gibi ülkeler başta olmak üzere dünyanın birçok yerinde yoğun olarak yetiştirilip kullanılır.
İki yıllık otsu bir bitki olan pancar yetiştirilen bölgede bir sene ekim yapıldıysa ertesi sene yapılmaması önemlidir. Aksi halde alınacak verim büyük oranda düşecektir. Toprağın zenginleşmesi için destekleyiciler ve yapay gübreler kullanılabilir. Pancar hasadı yaz mevsiminin sonlarında ve sonbahar aylarında yapılır.