Latince ismi citrus aurantium olan turunç, turunçgiller ailesi altında bulunan ve portakala olan benzerliği ile dikkat çeken bir meyvedir. Fakat turuncun boyutu portakaldan daha küçüktür. Ayrıca tadı da portakala göre acıdır. Turunç ağacının boyu yaklaşık 2,2- 5 metrelere kadar çıkar.
Turuncun ana vatanı Asya’nın güneydoğu bölgeleridir. Fakat uzun yıllardır Akdeniz havzası içerisinde en fazla yetiştirilen bitkilerden biridir. Turuncun yetişmesi önündeki en büyük engel sıcaklıktır. Çünkü, sıcaklık -3 derecenin altına indiği zaman turunç ağaçları zarar görmeye başlar. Bu nedenle de Türkiye’de sadece Akdeniz ve Ege sahillerinde yetiştirilebilen bir ağaçtır. Özellikle, Aydın ve Nazilli turunç yetiştiriciliği konusunda öne çıkan yerlerdir. Akdeniz ve Ege sahillerinde birçok evin bahçesinde bile turunca rastlanabilir.
Turunç, geçirimli ve kireç içeren topraklarda daha iyi yetişir. Toprağın pH derecesinin nötr olması turunç yetiştiriciliği için daha elverişlidir. Çukurda kalan arazilerde turunç yetiştirilemez. Bu duruma da dikkat edilmesi önemlidir. Ayrıca, yaz aylarında sık sık sulanması gerekir.
Turunç diğer turunçgil ailesine özgü bitkiler gibi insanlar için oldukça faydalıdır. İçeriğindeki bol miktarda C vitamininden dolayı üst solunum yolları rahatsızlıkları karşısında oldukça etkilidir. İshal ve kusma problemlerine karşı etkilidir. Sinirleri yatıştırıcı, susuzluğu giderici ve iştah açıcı özellikleri de bulunur. Nefes darlığı ve böbrek rahatsızlığı olan kişilerin turunç tüketirken dikkatli olmaları gerekir.