Botanikte Pinus nigra olarak bilinen Karaçam iki ibreli çam türlerinden biridir. Ana vatanı Avrupa’nın güney ve orta kesimleri ile Batı Asya’dır. Türkiye’de Marmara ve Kuzey Anadolu bölgelerinde yetişir. Sert rüzgarlara ve hava kirliliğine karşı dayanıklı bir türdür. Parklarda ve bahçelerde tek olarak kullanımı yaygındır.
Gençlik yıllarında piramit formunda, ilerleyen yaşlarında ise dağınık bir taca sahiptir. Düzenli ve dairesel dizilen dalları yukarı doğru dönüktür. Hızlı büyüyen bir çam türü olan karaçam, 50 metre uzunluğa erişebilir. Sürgünlerin ucunda yer alan iğne yaprakları çanak şeklindedir. Yaprakları ikişerli sıralanır ve ortalama uzunlukları 8 ila 15 cm arasında değişir. Dikenli kozalakları 2 yılda olgunlaşır.
Üretim
- Karaçam üretiminde tohum ve aşı yöntemleri kullanılır.
- 2 yılda bir olgunlaşan tohumları ilkbahar aylarında ekilir.
- Tohumlar 8-10 cm ara verilerek ekilir.
- Birinci yılın sonunda fideler gelişir ve 10 cm uzunluğa erişir.
- İkinci yıla geçerken fidelere şaşırtma yapılır.
- İlkbaharda yerlerinden sökülerek 15 cm arayla yeni yerlerine dikilir.
Ekolojik istekleri
Aşırı soğuklara ve donlara karşı dayanıklı bir tür olmakla birlikte kuraklığa karşı hassastır. Ilıman iklimlerden çok karasal iklim koşularında yetiştirmeye uygun bir çam türüdür. Işıklı alanları sevmesine rağmen yarı gölgede de yetişebilir. Toprak istekleri bakımından seçici değildir. Ph oranı 4 ila 6.5 arasındaki topraklara ihtiyaç duyar. Farklı toprak koşullarına kolayca uyum sağlayabilir.
0 Yorum