Botanikteki adı Prunus Cerasus olan vişne gülgiller ailesine ait bir bitkidir. Çeşitli meyve türlerinin doğal yetişme alanlarından biri olan Anadolu, vişnenin de anavatanıdır. Botanikteki adı Giresun’un antik adı Kerasus’tan gelir.
Türkiye vişnenin doğal yetişme sınırları içinde yer alır. Vişnenin anavatanı İstanbul ile Hazar Denizi arasında kalan, Kuzey Anadolu Dağları kabul edilir. Türkiye’de geniş bir coğrafyada vişne üretimi yapılır.
İklim: Ilıman iklim meyvesi olan vişne, yazların serin ve nemli geçtiği iklimlerde iyi gelişim gösterir. Yıllık ortalama yağış miktarı 400 mm olan yerlerde yetiştirilmesi ideal kabul edilir. Yüksek yaz sıcaklıklarından ve kışın sert soğuklarından zarar görür. Nem oranının ve sulamanın yetersiz olduğu bölgelerde meyve oluşumu ve kalitesinde düşüş gözlenir. Sert donlar da aynı şekilde bitki gelişimine zarar verir. Düşük don sıcaklıklarının derinlere işlediği topraklarda kök ve çiçek donmaları meydana gelirken, gövde ve dallarda yanıklar ve yarıklar oluşur.
Sulama: Vişne yetiştirmek için yağışlar büyük önem sahiptir. Kaliteli meyveler elde edebilmek için yağışların düzenli ve yeterli olması gerekir. Vişnenin meyve gelişme dönemi Türkiye’nin iklim koşullarında yağışların azaldığı döneme denk geldiğinden düzenli sulama gerektirir.
Toprak: Vişne ağacı toprak istekleri bakımından seçici değildir. Kumlu ya da kireçli topraklarda yetiştirilebilir. Ancın türüne göre kuraklığa karşı dayanıklılığı artar. En iyi verim drenajı iyi, derin, organik bileşenleri zengin, yaz ayları boyunca sulanmaya elverişli ve havadar topraklardır.
0 Comments