Akdeniz ülkeleri başta olmak üzere tüm dünyada yetiştirilebilen kayısı gülgiller ailesindendir. Türkiye’de kuru, yaş, sofralık ve sanayi tipi olmak üzere çok sayıda kayısı türü yetiştirilir.
Sıcak iklim meyvesi olan kayısı ağacının boyu türüne göre 2-10 metre arasında değişiklik gösterir. Mızrak şeklinde yapraklara, pembe-beyaz çiçeklere sahiptir. Türkiye’de en çok kayısı yetiştirilen iller Malatya, Elazığ, Erzincan ve Kars’tır.
İklim: Kışların soğuk yazların ise sıcak geçtiği bölgeler kayısı yetiştirmek için idealdir. Meyve kalitesinin istenilen düzeyde olması için hava neminin çok düşük olmaması gerekir. Kuru hava meyve dökümüne neden olurken, aşırı nem ise hastalık riskini beraberinde getirir. Kayısı türlerine göre, ağacın ihtiyaç duyduğu toplam sıcaklık değeri farklılaşır. Bu değer ne kadar kısa sürede karşılanırsa meyve gelişimi o kadar hızlı olur. Sıcaklık ihtiyacının karşılanamaması çiçeklerin açmamasına ve meyvelerin oluşmamasına neden olur. En ideal iklim koşulları kışların soğuk, ilkbahar aylarının kurak ve yazın sıcak geçtiği iklimlerdir. Nem ve sıcaklık değerlerindeki ani dalgalanmalar, meyve verimini düşürür. Kayısı ağacı için en önemli etkenlerin başında ilkbaharda görülen geç donlar gelir. Ağacın çiçeklenme dönemine denk gelen bu donlar ağaçtan alınacak verimi ciddi oranda düşürebilir.
Kayısının dinlenme döneminden çıkması için belirli sürelerde soğuklanması gerekir. Bu sürenin karşılanmaması durumunda tomurcuklar dökülür ya da düzensiz uyanma meydana gelir. Kayısı ağacı dikmeden önce bölgeye ve türün soğuklanma ihtiyacına dikkat edilmesi önem taşır. Sıcak iklimlerde, soğuklanma ihtiyacı az olan türlerin seçilmesi gerekir.
Toprak: Sıcak iklimlerde, arazinin güney cephesinde, derinliği ve geçirgenliği iyi, meyili az, organik bileşenleri zengin, tınlı, kumlu tınlı ve humuslu topraklarda iyi gelişir. Toprağın ideal pH oranı 6.5 -7.5 arasındadır. Fakir ve nem oranın yetersiz olduğu topraklarda gübreleme ve sulama ile kayısı yetiştirilebilir. Taban suyunun yüksek olduğu, ağır ve killi topraklar kayısı yetiştirmek için uygun değildir. Bu topraklarda kayısı ağacı Gummosis adı verilen hastalık nedeniyle kısa sürede kurur.
Üretim: Kayısı fidanı üretmek için en hesaplı ve en kolay yöntem aşı yöntemidir. Fidanları yetiştirmek için kumlu-tınlı topraklar verimlidir. Taban suyunun yüksek olduğu tuzlu topraklar fidan yetiştiriciliği için uygun değildir.
Dikim: Kayısı fidanları dikilirken, kare, üçgen, dikdörtgen, üçgen ve satranç gibi farklı dikim yöntemleri tercih edilebilir. Fidan çukuru dikimden iki ay önce açılır. Böylece toprağın havalanması sağlanır. En az 60 cm derinlikte çukur açılır. Birer ölçek bahçe toprağı, çiftlik gübresi ve kum karışımı hazırlanır ve çukurun dibine yayıldıktan sonra fidan dikilir.