Yemyeşil yaprakları ve hoş çiçeğiyle nadir bölgelerde yetişen çay bitkisi, çaygiller familyasından ‘camellia sinensis’ olarak bilinir. Hindistan, Çin, Sri Lanka, Endonezya, Kenya ve Japonya çayın yaygın olarak yetiştirildiği ve üretiminin yoğun olarak yapıldığı ülkelerdendir.
Türkiye’de çay tarımı olağan çay ekolojisinin tropik ve yarı tropik iklim kuşaklarının dışında Doğu Karadeniz’de yapılır. Doğu Karadeniz’in çay tarımı yapılmasına da olanak veren kuzeydoğusu soğuğu kesen Kafkas sıradağları, güneyi ve doğusu birdenbire yükselen ve denizden gelen nemli rüzgârların yağış bırakmalarına neden olan Kaçkar sıradağlarıyla çevrili olup denize açık kuytu bir iklim yapısına sahip olmasıdır.
Doğuda Gürcistan’ın Batum şehrinden başlayarak Karadeniz bölgesinin doğu yakasına kadar üretimi yapılır. Özellikle Rize çay üretiminde Türkiye’yi dünya pazarında ilk sıralara yükseltmiştir. Türkiye’de çay üretimi Mayıs- Ekim ayları arasındaki altı aylık süre içerisinde üç sürgün şeklinde hasat edilirken diğer üretici ülkelerde bu süre 9 – 12 ay devam eder. Çayın ana vatanı güney ve güneydoğu Asya’dır.
Çay bitkisi tarım amaçlı yetiştirildiğinde 2 metrenin altında küçük bir ağaç görünümündedir. Çalımsı bir yapısı olan çay, yaprağını dökmeyen ve her mevsim yeşil olan bir bitkidir. Çayın bol suya ihtiyacı olduğundan meyilli arazilerin yamaçlarında güney kısımlarına ekim yapılır. Ekim sırasında araziye setlerin yapılması toprak kaymalarını önlemek açısından dikkat edilmesi gereken önemli bir husustur. Ayrıca toprağın humusça zengin olması verim açısından önemlidir.
0 Yorum